Gisteren geen internet dus vandaag een verslag van de afgelopen 2 dagen. De dag begon vandaag weer vroeg om 06.00 de wake-up call waarna om 08.30 de bus vertrok op weg naar de volgende overnachtingsplaats. Omdat dit ong 500 km zou zijn werd het weer een lange zit. Astrid zei later ook dat dit de "vervelendste" dagen van de vakantie zouden Het duurde nu helemaal lang omdat ze de weg aan het asfalteren waren. Echt niet te geloven hoe dat hier gaat, er waren op 10 plaatsen wegwerkzaamheden een aantal konden wij zo doorrijden de andere keren moesten wij wachten. Het begint ermee dat er iemand aan de kant van de weg staat te zwaaien met een rode vlag, even verderop staan er 3 man te leunen op een paaltje om te kijken of er gestopt wordt. Halverwege de opbreking liggen er 2 mannen in de berm te slapen ( ik denk dat ze bevangen waren door de hiite want het was onderhand 30 gr) en 3 man staan erbij niks te doen. Dan als het tegemoetkomende verkeer voorbij is (dit kan echt wel een kwartier duren) mogen wij gaan rijden. 1x moesten we bijna een half uur wachten, later bleek dat ze net de markering hadden aangebracht en er moest gewacht worden tot de verf droog was. We stopten bij een wegrestaurant voor een bakkie koffie, thee of iets anders. Daarna gingen we verder om uiteindelijk te stoppen in het plaatsje Graaff Reinet waar we zouden overnachten.. Dit is een idyllisch plaatsje met witte huisjes met groene luiken. Na in ons gasthuis te hebben geluncht gingen we een dorpswandeling maken, de jongens gingen uiteraard niet mee die kochten hun 2de bal en gingen heerlijk relaxen bij het zwenbad. Het is het enige plaatsje in Zuid-Afrika met 220 monumenten. 150 jaar geleden hebben zij ene ds Demarie (familie van?) uit Ierland beroepen die dit beroep aannam, om de taal te leren bracht hij eerst 3 jaar door in Nederland. Vandaaruit is hij vertrokken naar Graaff Reinet, hier stichtte hij de Neder-Duitse Gereformeerde kerk. Later is deze kerk gesplits de ene helft ging wel mee en de andere helft bleef waar hij was. ( zo zie je maar het is altijd al zo geweest). Om 16.45 waren we terug en om 17.00 stapten we in busjes om door het Camdeboo National Park naar een hoogte van 1400 mtr te rijden om onder het genot van een drankje naar de zonsondergang te kijken. Wederom sprakeloos om die grote rode bal achter de bergen te zien verdwijnen. Terug in het hotel hebben we genoten van een traditionelel Afrikaanse maaltijd waarna ik om 22.30 naar bed ging.