Dag 17

Vanmorgen vroeg op want we gingen let op: Met haaien zwemmen. We werden om 07.30 opgehaald met een busje om vervolgens 2 uur te rijden naar een plaatsje dat Gansbaai heet. Hier werden we met nog 34 mensen ingelicht wat er die dag ging gebeuren. Waar de jongens zo naar uitgekeken hadden ging nu echt gebeuren! We gingen in een boot de zee op, na een kwariertje varen, eigenlijk racen werd het anker uitgegooid. Vervolgens werden er allerlei lekkernijen voor deze beesten in het water gegooid, en dan maar wachten of ze zouden komen. En na ik denk na een half uur kwam de eerste aanzwemmen, je weet niet wat je ziet. Op een afstand van 1 meter zwemt er zomaar een haai langs de boot! Ik dacht echt dat de jongens gek werden, I- phones werden uit de zak gehaald ( eigenlijk hebben die de hele vakantie niet in hun zak gezeten) en werd er druk gefotograveerd en gefilmd. We moesten allemaal een wetsute ( ik heb geen idee hoe je dat schrijft ) aantrekken en mochten zodra de eerste haai gespot was 7 mensen afdalen in een kooi die naast de boot hing. Ik had ook zo'n pak aan maar was er nog niet overuit of ik zou afdalen, het was een kooi waarin je je eigen moest vasthouden aan een geel koord en niet aan de kooi zelf want dat was te gevaarlijk. Eigenlijk hing je in die kooi want je kon er niet in staan en alleen je hoofd was boven water. Als de bemanning riep: Divers down to the left, of right moest je jezelf naar beneden duwen en dan zag je onder water de haaien vlak langs je zwemmen. Nu begrijpt je dat de jongens stonden te springen om te water te gaan, maar ik niet. Uiteindelijk ben ik toch geweest en ik moet zeggen in het begin vond ik het heel eng want je zit echt met 7 man opgesloten in een kooi je kan geen kant op, maar als je eenmaal die haai onder water voorbij heb zien zwemmen dat is zo gaaf, achteraf ben ik heel blij dat ik het gedaan heb. De jongens waren helemaal dol-enthousiast, we hebben er ook een dvd van dus als die eens wil komen bekijken ben je van harte welkom. Later moesten we achter ons kijken en kregen we wat vorige week niet was gelukt, er zwom een walvisvrouwtje met haar kalf ong. 20 mtr bij ons vandaan langs de boot, geweldig! Al met al weer een bijzondere dag we waren om 18.00 weer bij het hotel, gauw douchen en lekker eten. Hans en Sander zijn nog gebleven aan het waterfront om een afscheidsborrel te drinken, Pieter en ik zijn naar het hotel gegaan om lekker naar bed te gaan. Dit is onze laatste nacht hier, morgennacht hopen wij om 00.30 weer richting Amsterdam te gaan. Ik weet niet of ik morgen nog tijd heb om iets te schrijven. Ik vond het heel leuk om dit weblog bij te houden, nog leuker vond ik het dat jullie hem gelezen hebben en gereageerd. Ik ben dankbaar dat ik deze reis samen met de jongens kon en mocht maken. Tot ziens in Nederland Groeten, Astrid, Hans, Sander en Pieter

Dag 16

Heerlijk geslapen in mijn nieuwe kamer, vanmorgen gelijk de balkondeur open gedaan voor frisse lucht, top! En wat zag ik toen ik naar buiten keek een strak blauwe lucht, het waaide wel maar we konden naar de Tafelberg. Gauw met z'n allen ontbeten, kaartjes gekocht voor Hop-on Hop-of bus, dit is een dubbeldekker met een open bovenkant. Je koopt een kaartje van 14 euro, dan kan je de hele dag bussen je kan erin en eruit wanneer je maar wilt. Ook zit er een soort recorder in waar je oortjes op kan aansluiten met uitleg over de gebouwen in Kaapstad. Ik zat natuurlijk met de oortjes in mijn oren, maar die gasten deden dit niet. Maar moet je net mij hebben ik ging alles wat die stem zei aan de gasten doorgeven, dom, maar zo ben ik nu eenmaal. Toen we bij de Tafelberg kwamen was de kabelbaan gesloten omdat het te hard waaide, balen maar je kon ook gaan lopen 2 1/2 uur heen en 21/2 terug omdat we verder vandaag toch niets te doen hadden besloten we dit te gaan doen. Ik met mijn sportschoenen aan en de gasten alle 3 op teenslippers. Als je weet hoe de Tafelberg eruit ziet ( allemaal stenen en rotsen ) en 1000 mtr zou je er nooit aan beginnen maar die Die Hards van mij zouden dat wel even gaan doen, gewapend met allemaal 1 flesje water gingen we op pad. Na een half uur werden we aangesproken door een man, die ons vertelde dat we niet konden gaan klimmen we moesten zeker 2 ltr water p.p. meenemen en toen hij het schoeisel van mijn geliefde zonen zag schoot hij bijna in de lach. Maar de gasten wilde gaan, dus gingen ik dacht dat het een asfalt weg zou zijn dat had ik wel gered maar het pad begon met een steil stuk naar boven. Kijk ik ben dan wel aan het sporten maar dit was voor mij teveel van het goede, ik ging niet mee dus om lang verhaal kort te maken: we gingen niet. We zijn onze stranspullen gaan halen en hebben een middagje op het strand doorgebracht, heel prettig en ontspannend. Daarna zijn we uit eten geweest bij het waterfront en lagen we om 22.00 op bed, want morgen wordt een hele spannende dag, waarom? Dat vertel ik jullie mogen wel. Welterusten voor straks, en jullle horen mij morgen weer Groeten, Astrid en de jongens

Dag 15

En ja hoor ik zit nu op mijn bed in mijn nieuwe kamer, 1 met een balkon waar ik heerlijk buiten een peukkie kan roken! Super! En waar ik internet heb zodat ik niet bij de jongens hoef te ziiten of in de lobby. Vanmorgen voor het laatst gegeten met de hele groep want vanavond gaat er al een deel naar huis. Vanmorgen stond er " Robben-eiland " op het programma. We zijn er met een grote catamaran heengevaren, het was wederom heel onstuimig en het regende. We kregen een rondleiding met een bus en een gids, later zijn we de gebouwen ingegaan met een gids die er zelf gezeten had. De gids in de bus vroeg wat voor nationaliteiten er in de bus zaten, vanalles wat maar met de nederlanders was hij niet zo blij ( geintje) want wij hollanders hebben dit gebouwd, dat heb ik nooit geweten. Wat een indrukwekkend uitstapje was dit, de cellen, de douches, de eetzalen het is daar echt afschuwelijk geweest, en natuurlijk ook heel veel Nelson Mandela. Alle cellen waren leeg maar de cel waar Nelson Mandela gezeten heeft liggen dekens, een emmer met een deksel, een bord en een beker dat was alles wat ze hadden en kregen. 2x per jaar kregen ze bezoek van familie, je kan het je niet voorstellen. Ze sliepen eerst op de grond, later kregen ze stapelbedden. Ik heb Sander en Pieter ook nog even achter de tralies gezet en een foto genomen dit vonden ze erg kinderachtig, maar dat is jammer voor hun ik vond het leuk. Op de terugtocht met de catamaran waaide het zo hard dat Pieter echt zeeziek is geworden, hij trok wit weg en ging erg zweten. Er waren mensen die zaten te gillen, zo sloeg en deinde de catamaran op het water. Maar we zijn toch veilig aangekomen. Toen was eigenlijk de reis voorbij vanaf nu kunnen we doen en laten wat we willen, het enige wat we nog met elkaar doen is vanavond dineren. Dat hebben we dan ook gedaan en we hebben de eerste groep uitgezwaaid, nu zijn er nog een stuk of 20 over waaronder wij. We wilden graag met de kabelbaan de Tafelberg op maar die was verstopt onder wolk, dat ging niet door we hopen dat nog wel te kunnen doen voordat we maar huis gaan. Nu dan even een stkje over het waterfront zoals ze hier zeggen. Dit is een hele grote boulevard met tientallen eettentjes, een heel groot winkelcentrum, musea, heel veel muziek, een groot reuzenrad, straatmuziekanten en nog veel meer. Gisteren hadden we gegeten en wilde Pieter in het reuzenrad het was onderhand half 10, maar het was nog steeds 1 groot feest, dus wij erin je draaide 4 rondjes je had dan een heel mooi uitzicht over alles. Ik kan je niet vertellen hoe het was wNt ik heb met mijn ogen dicht gezeten en ben er na 1 rondje al uit gegaan wat een hoogte, terwijl ik dit zit te typen wordt ik weer akelig. Er rijden vanaf het hotel busjes heen en weer, ieder uur staat er een bus bij de stopplaats die je dan weer netjes bij het hotel afzet. Om 22.15 gaat de laatste, dus gisteren was het hard rennen maar we hebben het gehaald. Als je te laat ben voor het laaste busje kan je ook een taxi nemen met een geel bordje, die breng je dan voor 40 rand ( 4 euro) naar je hotel. Ik ga nu naar de bar even met de jongens voetbal kijken en wat drinken, daarna heerlijk naar bed in mijn nieuwe kamer. Tot morgen, groeten van Astrid en de jongens.

Dag 14

Ik heb een slaapkamer op de 6 de verdieping en ik moet eerlijk zeggen ik ben niet claustrofobisch maar ben het bijna wel geworden. Het is een kamer met ramen die zo vuil zijn dat er niet door naar buiten kunt kijken en die niet open kunnen, de temperatuur buiten is hoog en ik heb een kamer waar niets open kan! Er is wel airco maar om die s'nachts aan te doen, dat is niet zo bevordelijk voor de gezondheid. Vanmorgen eerst maar even om een nieuwe kamer gevraagd omdat ze nu vol zitten en morgen de eerste groep van ons vertrekt krijg ik morgen een andere kamer. Toen naar de ontbijtzaal waar ik een heerlijk ontbijtje had opgehaald en mij neervleide aan een tafeltje naast een paar chinese dames, aangeIen de zaal vol zat met schreeuwende en japanners had ik weinig keus. Maar de geur die er van die dames afkwam heeft mij doen besluiten om mijn boeltje weer op te pakken en ergens anders te gaan zitten. Vandaag stond er als eerste op het programma een boottocht naar een eilandje waar zich veel zeehonden bevonden, we gingen de zee was erg "bumpy" zoals ze hier zeggen want de boot ging vreselijk te keer. Later zijn we naar een dorpje gereden waar we een wandeling hebben gemaakt naar een strandje waar zich pinguins bevonden. Heel grappig om deze dieren te zien vooral in hun eigen leefomgeving. Na de lunch zijn we op weg gegaan naar Kaap de Goede Hoop, de weg hierheen heet Chapman's Peak, we hebben de afgelopen week over veel mooie wegen gereden maar deze sloeg echt alles. Er staan bijvoorbeeld grote mooie huizen met een eigen "hijsbakkie", dan brengt het meer op, je hoeft niet naar beneden of naar boven te lopen, zei onze gids. Kon ik jullie maar een indruk geven hoe deze weg was, het is een route langs de boulevard alleen deze gaat via een berg omhoog. Hoge bergwanden, witte stranden en een blauwe zee sieren het uitzicht. Kon ik jullie maar op een of andere manier laten zien hoe dit er uit zag maar helaas dat zal niet gaan jullie zullen er zelf heen moeten gaan om de schoonheid van deze tocht te ervaren. En daar kwamen wij aan bij Kaap de Goede Hoop, wat een ervaring om op het zuidelijkste puntje van Zuid Afrika te staan. Aan de ene kant de blauwe Indische oceaan met een blauwe lucht, aan de andere kant de grijze Atlantische oceaan met zijn grijze lucht, deze 2 oceanen en deze 2 luchten samen te zien smelten tot 1 geheel is uniek. Ik was ontroerd en stil toen ik dit zag heel bijzonder, zelfs de jongens waren er stil van. De jongens zijn via een wandelpad naar boven geklommen (een tocht van 3 kwartier) naar een punt waar wij met de bus heengingen, we gingen een wandeling maken naar de vuurtoren. Deze wandeling was een klim via een steile weg naar boven ( lang leve de sportschool) ik schat dat het 200 mtr was maar het kan ook meer zijn geweest, straks eerst aan de jongens vragen nu niet want ze zitten voetbal te kijken. Het was voor mij een bewogen en ontroerende dag en voor ons alle 4 een hele bijzondere dag. S' avonds weer wezen eten aan het waterfront, dit is een hele grote boulevard aan de haven van Kaapstad later deze week hier meer over anders wordt het veel te lang. Daarna nog iets gedronken in de bar van het hotel toen naar mijn hok gegaan, gelukkig krijg ik morgen een andere kamer! ( hoop ik ) Groeten, Astrid

Dag 13

Vandaag zijn we als eerste gestopt bij een winkel van sinkel zouden we bij ons zeggen, hier heette het: Ome Sammies winkel. Alles wat je maar kan verzinnen was er te koop, ik stond buiten even met Bert te bellen toen er een zwerver vlak voor mijn neus de vuilnisbakken afzocht naar voedsel. Hij haalde er een pot jam en een fles wijn uit, ik kan er niet aan wennen dat dit zo vlak voor je ogen gebeurt en dat er mensen zijn die gewoon geen eten hebben. Ze liggen op straat te slapen, ze staan voor de winkels, voor de hotels overal vind je ze. Onze gids heeft in het begin van onze reis ons afgeraden om iets te geven je raak ze niet meer kwijt en ze blijven je dan achtervolgen. Soms is dit wel moeilijk maar als je iemand iets geeft komen ze gelijk vanuit alle hoeken en gaten op je aflopen. Na de winkel van sinkel, zijn we in Stellenbosch koffie wezen drinken en kregen we anderhalf uur om te winkelen, foto's van de gebouwen enz maken. Omdat we er niet zoveel winkels waren zijn we lekker op een terrasje gaan zitten en hebben we lekker een bakkie gedaan. Er was wel een zonnetje maar niet echt warm. Om 12.00 uur hebben geluncht met pizza's en heerlijke hollandse pannekoeken, en ze waren lekker!!!! Na de lunch zijn we naar een wijngaard geweest voor een rondleiding, ook mocht er wijn geproefd worden dit was voor de meeste van ons een leuke bezigheid. Na de wijnproeferij gingen we richting Kaapstad, de Township (voorstad) van Kaapstad heeft 2 miljoen inwoners. Allemaal krotten zover het oog kijken kan, niet normaal ongelofelijk wat een bende en armoede. Voordat we naar het hotel gingen hebben we nog een bezoek gebracht aan de "Kirstenbosch Nasionale Botaniese Tuin". Deze botaniese tuin is een levend museum en de grootste tuin in Zuid Afrika. We kregen er anderhalf uur voor om de tuin te bekijken. En zo gingen wij op pad, Hans gewapend met zijn camera, Pieter met zijn kennis van planten, Sander en ik met onze kennis van bloemen. We hebben anderhalf uur lopen genieten van de dingen die we zagen, bloemen in alle kleuren en maten, bomen van groot naar heel groot. Wat een pracht en dit alles met op de achtergrond een bergwand van vele honderden meters hoog, adembenemend. We waren het wel met elkaar eens dat anderhalf uur eigenlijk veel te kort is we hadden er nog wel uren kunnen lopen. Het leuke eraan vond ik persoonlijk dat ik voor mijn werk vaak bloemennamen lees of typ en er geen voorstelling bij heb, maar nu wel. Toen reden we Kaapstad binnen de eindbestemming van onze reis hier zullen wij de laaste dagen doorbrengen. We zijn vanavond met z'n vieren wezen eten aan de boulevard, ik hoop jullie de volgende dagen iets te vertellen van het leven daar maar dat het bijzonder is dat hebben wij allang gezien. Pieter liep bijna re huppelen van plezier, het avondleven sprak hem wel aan. Even een berichtje voor mijn moeder, je kan hier alles eten wat je wilt maar wat wij veel eten is rijst, aardappelen, lamsvlees, beef, kip, groente, vla, yoghurt, cake en allerlei soorten fruit en alles in buffetvorm. Het is nu half 12 en ik ga heerlijk naar bed, het is een lange dag geweest. Tot morgen, wij verblijven nu tot het eind in dit hotel dus kan ik iedere dag dit weblog bijwerken. Groeten, Astrid en de rest

Dag 12

Vandaag hebben wij onze laatste grote aantal km gereden 420 in totaal. Met een tussenstop voor een bakkie, was dit wederorm een prachtige route. Struisvogels, bergen, prachtige panorama's kilometers lang geweldig om dat te zien. Het weer was echt rijweer, veel regen en wind want al die bergen moeten toch wel veel regen krijgen om zo mooi groen te blijven, en waar kan je dan beter zitten dan in de bus. Ik heb een mooi boek, en de jongens zitten spelletjes met de telefoon te doen of muziek te luisteren. Lekker ontspannend en lekker rustig. We hebben nog een stop gemaakt in het stadje Paarl waar we het " Afrikaanse Taalmonument " hebben bekeken, dit is een monument wat de verschillende invloeden van de Afrikaanse taal vertegenwoordigd. Ook bloeide hier volop de de Afrikaanse trots " de king protea ", in alle soorten en maten. Via oude dorpjes zijn we naar Stellenbosch gereden, dit op 3 na de oudste stad van Zuid Afrika. De oudste stad is Kaapstad waar we morgen hopen aan te komen. We hebben overnacht in een NH hotel waar ooit prins Bernard heeft geslapen, zijn portret hangt samen met een aantal andere bekende mensen in de lobby. Morgenochtend uitslapen want we hoeven pas om 07.00 op. Groeten van Astrid, Hans, Sander en Pieter.

Dag 11

Ik zit nu het weblog bij te werken met Sander zijn telefoon, internet is nog niet makkelijk overal te ontvangen met een I-pad. Maar goed ik ga jullie vertellen wat we gisteren hebben gedaan. De dag begon voor sommigen heel vroeg want we zouden vanmorgen walvissen gaan spotten, de wekker ging 04.45 waarma 33 man in de bus stapten richting een bedrijf wat deze excursies organiseerd. Een strak blauwe lucht geen wind het zag er veel belovend uit maar helaas ook nu ging het niet door in het gebied waar de walvissen waren waaide het heel hard. Daar stonden wij om 06.00 op het strand we hebben toen maar een wandeling gemaakt en zijn terug gegaan naar het hotel. Erg jammer maar het is niet arres, we gingen als eerste naar een spoorwegmuseum, de jongens, ik en nog een paar andere zijn heerlijk buiten in zon gaan zitten. Daarna zijn we naar het plaatsje Oudtshoorn gereden dit stadje heeft een partnerschap heet dat geloof ik met Alphen aan de Rijn. Hier gingen wij een struisvogelboerderij bezoeken en hebben we als lunch struisvogelbiefstuk gegeten, en dat smaakte heel goed. Maar het hoogtepumt was wel er mocht op struisvogel gereden worden maar je mocht niet zwaarder zijn dan 75 kg. En jullie raden het al? Nee niet ik (het had wel gekunt hoor) nee Pieter was deze keer de ....... En daar ging hij, hobbel de bobbel op zo'n beest. Heel gaaf en leuk om te zien. Het was er erg warm 36 gr in de schaduw, ik wil jullie niet jaloers maken maar het hoort erbij in een verslag, sorry! Vandaar zijn we naar de beroemde Cango Grotten ooit het leefgebied van de Bosjesmannen gereden en hebben een heerlijke koele wandling in deze grotten gemaakt. Toen was het tijd om naar het hotel te gaan waar we een heerlikle frisse duik hebben genomen. Het was wederom een plaatje van een plekje, ooit heeft Bisschop Tutu hier ook overnacht. Na een lekker buffet met voor de verandering Lasagne was het weer een prima dag. PS: Vandaag de eerste kakkerlak in mijn kamer gevonden die ik eigenhandig de deur heb uitgezet. De batterij van de telefoon is leeg, misschien tot straks anders tot morgen.

Dag 10

Om half 8 ging de bus weg richting Tsitsikamma Section Nationaalpark om een mooie wandeling genaamd de Garden Route te maken. Het weer was slecht, maar knapte langzamerhand op het werd zelfs warm. Na een bakkie gingen we op pad door een schitterend bos aan de rand van de Indische oceaan. We kwamen uit bij een grote hangbrug die over de baai gespannen was hoog en griezelig maar met een schitterend uitzicht. Toen we terug kwamen stond de lunch klaar die we heerlijk buiten hebben opgegeten. Hierna zouden we op een boot stappen om zeehonden en walvissen te gaan spotten, omdat de wind nogal hard was ging de boottocht niet door die is verschoven naar morgenochtend dan moeten we er om 05.00 uit, joepie! Dus gingen we onderweg naar Plettenberg Bay waar we een Township zouden bezoeken, onderweg gingen we over een brug waar je de hoogste bungyjump (200 mtr) ter wereld kan maken. Sander zat te popelen maar helaas voor hem er werd niet gestopt. Aangekomen bij het Township namen we onze spullen mee, die we meegenomen hadden voor mensen daar. Wij hadden een tasje met kleding, andere hadden pennen, weer andere snoep en zo gingen we richting de krottenwijk, want dat is het echt. Ongelofelijk dat mensen zo kunnen leven, er stond zelf op 1 zo'n huisje geschreven B&B 1 rand. Dat is dus bed en breakfast voor 0,10 eurocent. Ik gaf een meisje een truitje van mij, gelijk ging iedereen aan mijn tasje staan te trekken ze zwermden als bijen om ons heen. Alles moest je goed vasthouden want ze trokken alles uit je handen vandaan. Toch zagen ze er niet zo uitgehongerd en ondervoed uit. De gids die daar zelf ook gewoont had vertelde ons dat deze mensen in Mandela huisjes konden wonen maar dat ze dat niet wilde omdat ze dan 12 km moesten reizen en daar hadden ze geen geld voor heel krom allemaal, je zou zeggen geef ze een mooi huisje met geld om te reizen. Ook is het een hechte gemeenschap en willen ze het liefst bij elkaar blijven. De mensen waren wel blij met de spullen die wij meegenomen hadden. Gek idee is dat eigenlijk dat er mensen in onze kleren daar rondlopen. Nadat de jongens even overgetikt hadden met een aantal jongens die daar woonden gaven ze de bal aan de gids die hem aan het plaatselijke schooltje zou geven. De bus kwam ons weer ophalen en we reden naar ons hotel waar we half 4 aankwamen, we hadden dus onverwachts een vrije middag. De zon was ondertussen weer verdwenen maar de temperatuur was nog goed dus hebben we bij het zwembad een drankje gedronken. Om 7 uur gaan we weer aan het buffetten, en dan vroeg naar bed want om 05.00 uur gaat de wekker. Bedankt allemaal voor de leuke reacties, het is erg leuk om te lezen. Tot morgen misschien. Groeten van Astrid en de jongens.